Fırtına öncesi sessizlik

bir kursun gibi can alıcı sevmek yasarken öldürüyor beni
damla damla eriyorum günden güne
siyahın matemini tutarken hayaller
akıp giden sey mutluluk parmaklarımın arasından
yer gök kursuni
bulutlardan bosanansa icimin eziklıgı
ve beni günesin altında üsüten
sevdigimin hissizligi
yüregimdeki duygular gibi agır bedenim
icimdeki kalp tasıyamaz oldu bu yorgun bedeni
gittikce nasır tutan bir hayat yasıyorum simdi
elimdeki cürümeye yüz tutmus bir vücut
dünya bir tuzak asklar yalanken
ve herkes kendine bir rol yakıstırmısken
fırtına öncesi sessizlik de benimkisi.....