**Ey Gönül! ...
Ateş için rüzgâr ne ise, aşk için de ayrılıklar öyledir; küçük olanı söndürür, büyük olanı ise daha da güçlendirir… Ve iyi bil ki, Ey Gönül! AŞK; ateşten bir denizi, mumdan kayıkla geçmektir… Yanıp kül olmadan asla geçemezsin... / Hz. Mevlana
*//…
Yüzeyi durgun ve suskun
Dip akıntıları deli bir denizdir sevdalar
Sevdalılarsa dalgayla kumsal
Hani bir tohum düşer de toprağa
Kök salıp derinlere filizlenir ya
Öyle düşerler gönül toprağına
Serpilip çoğalırlar…
Yolunu yitirmiş fırtına kuşlarıdır sevdalılar
Bilinmeyen bir yolun yolcularıdırlar
Birer kanadı kırık…
Kuşlar, tek kanatla uçamazlar
Sevgileriyle birbirlerinin sarıp yaralarını
Yükselip, bulutlardan güneş toplarlar…
Bir gün bir deli kasırga gelip
Söküp filizleri savuruverir
Zayıf olanlar dayanamaz, büker boynunu
Güçlü olanları yıkamaz fırtınalar, tayfunlar…
Yorgun sabahlar devşirilir
Zindan gecelerden
Dağlar, koyaklar, bozkırlar geçilir de
Duyulmaz ayaklara batan dikenler…
Yürekler bir olunca
Ab-ı hayattır çekilen bütün çileler…
Naime Özeren
Kayıt Tarihi : 27.12.2017 13:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel şiiri tebrik ederim.
Sevgiler saygılar.
En azından güçlünün yanında olmak ister doğal olarak
Maddi ve manevi bir yarış işte
Kendi filmini çevirir hayatın içinde
Farkında olmadan sınavını verir inandığı biçimde
Bir çoğu yaşarken fark edilmez
Zaten onlar desinler diye yaşamaz
Bütün bu isimsiz yaşayanlar bir yıldızı parlatır ve yaşatırlar
O yıldız isimsiz güzellerin adı ve aynasıdır
En büyük güç insanlıktır
Yaşayan ve yaşatanlara selam olsum
Huzur dolu esen kalın
TÜM YORUMLAR (2)