Fırtına Şiiri - Er Asya

Mevsimsizdir benim fırtınalarım
Ne zamanı bellidir onların ne de şiddeti
Bazen bir akşam sadeliğinde iken
Bazende yıkıp savuran bir büyüklükte...
Karasız yönleri, doğusu batısı yok
Süpürür önüne gelen her şeyi...
Farketmez ki az ya da çok...

Mevsimsizdir benim sevmelerim
İllâ baharı beklemez yeni bir sevda olsun diye
Baharı, yazı, kışı birdir gönlümün.
İhanet görür, acı çeker ama pes etmez zorda
Ağlayıp sızlanmaz gidenin ardından
Sevgiye değmeyen, aşka değmeyen insanın
Hakkı yoktur göz yaşlarımda.
'Acıları, hasretleri, Zorlukları ile seviyorum hayatı
Neye yarardı evrenin ayı, güneşi
Karanlık olmasaydı...'