Fırtına Şiiri - Nesrin Bingöl

Fırtına

Ne çok kıpırdadı yeryüzü,
Vee…
En çok gökyüzü aktı üzerime,
Ne çok ıslandım.
Fırtınalarda canım yandı.
Şimşek acımadı
Sertçe gönderdi ışınlarını,
Diz çöktüm yağmura,
Saçlarımı bedenimi ıslatırken,
Kurtuluş yönünde ferahlattı.
Sert ışınları yüzümü,
Elimi kolumu çizdi
Vurdu kıyıya öylece…
Yine de mutluydum.
İçimdeki benimi çağırdı
Çünkü sevgiymişim meğer!
Asıl sevginin uğrak yerleri
Benim gönül dergahımın
Odak noktaları;
Ben sevgi olmuşum da
her şeyde sevgi bulmuşum.
Akarmışım üstüme üstüme..
Nesrin Bingöl/2003

Nesrin Bingöl
Kayıt Tarihi : 25.10.2006 01:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Nesrin Bingöl