Fırtına Şiiri - Yusuf Ter

Dalgalar
hırçındır
vurur delice sahillere
yıkar değdiği yeri.
dalgalar yürütür bulutları
yağdırır yağmurları.
dalgalar
beyni yorar
sersemletir dalgalar.
Dalgalara benzer kısraklar
Savurur.
Koşar rüzgarcasına
Atar üzerinden ilk bineni
Sağlam da olsa eyerler
Vurulsa da gemler ağzına
Vız gelir ona.
Koşar delicesine
Dalgalar
Esen rüzgardır
esince
savuruyor sahilde ki kumları

ne fırtınalarır denizlerde.
Görünmez denizin dibi
Ama görürsün
Coşan dalgaları.

Denizin içinde ne kavgalar kopar.
birbirini yiyen balıklar
ne dalgalar oluşturur orada.
burada
gücü gücü yetene
en çok yenen
devam ettirmek için soyunu
en fazla ürer.
Geçerlidir bu olgu
Balıklar içinde.
Balıklar çeşit çeşit

Kimisi siyah,
kimisi kırmızı
beyazdır çoğunluğu
ama en çok
gökkuşağı renginde ki balıkları severim ben.

martılar koşuyor yakalamk için balıkları
uçarlar dalgalar gibi.
ne de güzeldir çıkardıkları sesler
hele o ıslıkları
ne de uyumludur kanat çırpınışlarıyla

Oturmuş şair
Deniz kenarına
Bir yandan ılık esen rüzgarı duyumsuyor bedeninde
Bir yandan uçan martının seslerini
Duyuyuyor hafiften.
Duyuyo
*Duyuyor
Bir yandan
rüzgarın verdiği enerjiyle
ve
gel-git etkisiyle
kıyılara vuran dalganın sesini
bu dinginlik içinde
yazıyor mısralarını..

sözler sıkışıyor dizelere
oysa
dizeler bütünlüyor birbirlerini.
Hele
kopan güçlü anaforlar
unutturuyor şaire yazacağı sözcükleri
koparuyor şairle deniz arasında ki bağıntıyı.
Özünde
yaşam kendisi böyledir.
Biri bir şeyi koparırken
O şey başlıyor egemen o
*O şey başlıyor egemen olmaya
Ve
Bu düzlem üzeirne
Şair başlıyor yaşamı sorgulamaya…

Yusuf Ter 10.08.10
Saat 15:20 İsviçre