Fırtına Şiiri - Mehmet Ali Çıbıklı

İnan ki,seni ilk kez gördüğüm o gün,
Kalbime birşey olmuştu,çarpılmıştım.
Belki de bir rüya idi bu gördüğüm,
Mutluluğu doyasıya yaşamıştım.

Bir bebek gibiydim,tutmuştun elimi,
Kırda kelebekleri kovalıyorduk.
Okyanusun ufkundaki gemi gibi,
Mutluluk denizinde yol alıyorduk.

Birdenbire büyük bir fırtına çıktı,
Devirdi acımasızca gemimizi.
Mutluluğu üstümüze yıktı,
Bulamadık sevgide birbirimizi.

İşte büyük fırtınanın etkisiyle,
Şaşırmıştım ben neye uğradığımı.
Bocaladım çaresizlikler içinde,
Bulamadım bir türlü aradığımı.

Ağlıyorum gör bak şimdi ara sıra,
Ya ben o denli seni sevmemeliydim.
Göz pınarlarım akıyor kana kana,
Ya da o rüyayı hiç görmemeliydim.