fırtına,
yapraklarına konmuş
ağaçların .
huzursuz ve konuşkan.
dün geceden kalan.
içimdekiler,
fırtınadan da beterdi..
gece,
şehir kadar yalnız
deniz kadar derindi
el-ayak çekilmiş sokaklarda
bir ben
bir köpek havlamaları.
bağrış çağrış içinde
bir gecenin hangi saatiydi,
yıldızlara tutundum.
gökyüzü,yeryüzü değildi,
ne ektiysem onu gördüm…
gezinip duran yüreğim,
bir sigara ateşinde yanar.
duman gibiyim
kaybolup uçan ve,
mayın gibiyim,
ne zaman patlayan
belli değilim..
ben bu değilim…
Mustafa kaya
09.10.2005 / küçüksu
www.mustafakaya.net
Elazığlı Mustafa KayaKayıt Tarihi : 9.10.2005 00:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elazığlı Mustafa Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/09/firtina-51.jpg)
bir gecenin hangi saatiydi,
yıldızlara tutundum.
gökyüzü,yeryüzü değildi,
ne ektiysem onu gördüm…
gezinip duran yüreğim,
bir sigara ateşinde yanar.
duman gibiyim
kaybolup uçan ve,
mayın gibiyim,
ne zaman patlayan
belli değilim..
ben bu değilim…
_________Yüreğinize sağlık......
TÜM YORUMLAR (2)