Firtina Şiiri - Nurten Kederoğlu

Firtina

Bir firtinadir kopuyor disarida yagmur ve dolu yagiyor
Firtina disarida ya benim icimdeki peki sence ne oluyor
Dinmek durulmak bilmeden esen bir firtina var icimde
Mana veremedigim söz geciremedigim bir isyan icimde

Ben ki kimlere nelere hükmetmisim ya gönlüme hayir
Dinlemez deli gönlüm sözümü ne dersem der hayir
Ümitsizde olsa ümidi de olsa yolundan vaz gecmez
Kendi yazar kendi okur kendi bildiginden vaz gecmez

Bir yalnizlik sarkisi vardir beynimde durmadan caliyor
Yalnizligim beynimdedir ya acisi yüregimde kan agliyor
Hasretin yazdirir destan ariyor seni heryerde gözlerim
Sevgilim neredesin sen hani söyledigin o güzel sözlerin

Bekledigim senden cok degil bir selam ve hatirimdir sorman
Gel bir selam ver vaz gectim yarama olmazsan olma derman
Nedir tanrim bu dayanamiyorum gücüm tükendi düsecegim
Sevgilim gelmezsen bende bu dünyama hepten küsecegim

Beni unut diyorsun sen nasil unutayim ben bu mümkünmü
Adini yazdim kalbime siirlere daglara ve göklere gördünmü
Kan oldun damarimda can oldun bagrimda askin kalbimde
Seni unutmak mümkünmü nasil olacak düsünsene kendinde

Derya deniz ufuksuz gök yersiz gül dikensiz birtanem olurmu
Bülbül gülsüz mecnun leylasiz kerem aslisiz asik yarsiz olurmu
Gece aysiz gündüz günessiz kirlar ciceksiz nasil düsündünmü
Ya ben sensiz nasil olayim biricigim beni sen hic düsündünmü

Cektigim acilar yetmedimi firtinalarin dinme zamani gelmedimi
Benim kaderim hep aci cekmekmi mutluluk vakti hala gelmedimi
Feryadim duyulmadimi canim neredesin gör köskünü kalbimdesin
Gücüm kalmadi tükendim bitsin bu hasret mutluluk bize selam desin

Siir_ce