Fırtına Şiiri - Di Yar

bilmiyorum, beni boğan bu uğultuda nasıl kalakaldığımı
yalnızca hatırlarım sonu gelmez bir fırtınanın içimde ansızın dinginliğe vardığını
o fırtına ki götürür birer birer yüreğimin en çocuksu kıpırtılarını
ve sürükletir kaskatı parçaları ruhuma saplayarak

bir bütün olmuştum belki de sizinle parçalanmışlıkta
bilmezdim hangi parçanın bana saplandığını
yoksa bir tohum mu taşıyordu içinde ürkekçe
yeşerdiğinde iç burkan bir büyümeyle?

bu yürek usulca atacaktır bir gün
ne fırtına ne de dinginlik arayacaktır
bilecektir artık duracağı yeri
atmak için bir sebep aramayacaktır.