Fırtına Şiiri - Abdulgafur Okay

Bir fırtınanın ortasındayım.
Duyan var mı çığlıklarımı?
Gelmedi mi kuşların çığlık sesleri?
Nasıl bir gürültüdür bu?
Nasıl bir fırtına?
Toprak figan ediyor, bulutlar ağlıyor.
Sanki parçalanacak arz-ı zemin
Sükut firar etmiş,
Haber gelecek mi arştan?

Ya Rab! Nasıl bir yangın bu?
Estikçe kor oluyor yüreğim.
Paramparça oluyor bedenim.
Eriyip akıyorum çölün ortasında.
Bir damla su veren yok!
Kimse duymuyor nidalarımı
Kurudu göz kapaklarım.

Hani nerede o muştu?
Vuslat yakın mı?
Okyanuslara kavuşacak mıyım?
Yakamoz yeniden düşecek mi yüreğime?
Yoksa ebedi bir yolculuk mu başlıyor?
Yolculuk yapan kim?
Gelmemiş miydi zamanı?
Elbet bitecekti esaret, susacaktı gökyüzü.
Dinecekti fırtına.