Fırtına Şiiri - Turgay Kurtuluş

Toprağa düşen son yaprak,
Uçtu gitti, rüzgârla birlikte.
Fırtına koptu gönlümde,
Yağmur yağdı gözlerimden.

Bu dünyada kaldı geride,
Yok olup giden günler.
Aşk dolu şiirlere dönüştü,
Hasretler ve özlemler.

Karanlıkta kaybolup giden,
Beni bekleyen hayaller.
Hüzünle dolu satırlar,
Yeni şafaklara işaret eder.

Nasıl oldu anlamadım,
Ömrüm soldu vakitsizce.
Ruhumda tek çığlığım kaldı,
Fırtınalar içinde sürüklenerek.