Denizde miydi fırtına? Yoksa içimde mi?
Sen miydin sebebim? Yoksa sensizlik mi?
Simsiyah olmuştu, çatal çataldı deniz..
Kalkmış, ķabarmıştı bir kez
Dinmezdi Poseidon'un öfkesi..
Damar damardı suda çizgiler
Yol yol olmuştu dalgalardan tepeler
Serpintiler vuruyordu hırsla yüzlerimize
Neden burdasınız der gibi darbeler..
Uğulduyordu rüzgar hiddetle direklerimizde
Sinmişti deniz korku olup yüreklerimize
Bizdik sadece kapkaranlık denizde
Kederli kaybolmuşluğumuz içinde
Bilinmeze giden fırtınanın göbeğinde..
Patmos yolu
Ugur Darcan 2Kayıt Tarihi : 8.10.2020 22:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fırtınalar kopuyor bu akşam içimde.. sensizlik ve özlem karabasan gibi çökmüş üzerime.. ruhum sıkışıp kalmış evin dört köşesine.. Birden korkularımı hatırladım.. denizde yaşadığım o ilk fırtınanın büyülü, sarsıcı, nefes kesen korkusunu.. seninle olmakta, olamamakta böyle bir korkuydu işte..
TÜM YORUMLAR (1)