Ne dal koydu bende nede yaprağım
Yerlerden yellere attı fırtına
Savurdu tozumu çöktü toprağım
Diyardan diyara itti fırtına
Param parça böldü her bir yanımı
Sevdalıymış gönlü almaz canımı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta