Fırtına Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Şimdi sen bu fırtınalarda
Öksüz çocuklar gibi dağıt saçlarını
Göçmen kuşları biriktir gönlünün avlusuna
Gözlerini uzak tut ki taşmasın denizler
Avuçlarına düşmüş o kor parçasını kavra sıkıca
Ve dizlerine çarpıp ellerini
Öbek öbek dağıt eyvahlarını

Artık limana sığınmış gemin gitti
Uzaklara bakmanın anlamsızlığını anlamalısın
Elbette yanacaktı canın
Elbette karanlıklara düşecektin çok sabah
Şimdi çıkmazlarını tüketme zamanıdır
Susturma zamanıdır şarkılarını
Ve baktın mı aynalara
gerçekleri görme zamanıdır

Unutma ki
En verimli toprakta üç yıl aşkın ömrü
Ama ölene kadarmış dostun omzu
Unutma ki dostlar arasındasın
Ne, ne kadar, nasıl bilinmez ama
Unutma ki bizimlesin,
Benim yanımdasın...