Fırtına Şiiri - Cihan Ayrancıoğlu

Çakmağımda gaz bitmiş
sigaramı yakamadım kederliyken
belki de üçüncüyü söndürecektim sol kolumda
‘Boran Fırtınası’ nı dinlerken ‘Berdan’a geçiyordum
‘Güleycan’ a, ‘Cemo’ ya, Cemocana
neyse ki kibrit taşıyordum yanımda.

Bu gün herkese sataştım zaten
kırdım, üzdüm, küfrettim
ana, baba, dost dinlemedim
içtim
‘Uğurlama’ yı dinledim.

Balkonda duran kumrulara baktım ayıkken
uyuyorlardı, ses çıkarmadım
bir sigara daha yaktım son kibritle gecenin üçünde
üçüncüyü söndüremedim

Dört duvar arasındayım,
sağa dönsem sen, sola dönsem sen
aynaya baksam...
aynaya baksam yine sen!

Ne hikmetse,
hep gülerken görmüşler beni,
güldürürken,
yaşadıklarımı ben dahi bilmiyorum.

Bakmayın benim böyle güldüğüme
benim dünyamda fırtınalar kopuyor, demişim
Niye demişim...