Fırtına Şiiri - Müberra Ateş

Suskunluklar bitmiyor
Gururumun yasını tutmaya,
Hıçkırıklar yetmiyor
Geçmişi yeni baştan yaşamaya,
Bilmem kaç şiddetinde,
İçimdeki depremler
Açıyor korka korka
Bahçemdeki çiçekler.
Zamansız bir bahar kokusu
Sarsada tenimi,
Isıtmıyor,pırıltı saçan
İlk yaz güneşi.

Ne haldeyim,nerdeyim,
Hülyalı bir mart
gününde miyim...
Gölge veren ıhlamurların
temmuz esintisinde mi,
Sararmış solmuş hazanın
çöküntüsünde mi,
Yoksa ellerimi üşüten
zemheride miyim...
Nerdeyim,ne haldeyim.