Fırtına Şiiri - Hilmi Tanrıkulu

Dışarıda dalgalar var, asi,

Düşlerim gibi.

Kocaman ama bir anlık.

Ağır ağır bitiriyor cesaretimizi,

Yapmaya izin vermiyor eylemlerimizi.

Şimdi hissediyoruz acizliğimizi.

Ne ayakta kalabildik,

Ne de gerçekleşebildi hayallerimiz.

Hiç istemesekte kabul etmesekte

Yine karşı gelemedi masumane yüreğimiz.

İnsanoğlu yine yenik, aciz, sessiz,

Çünkü kalktı uykusundan,

Masum denizin içindeki,

Kötü, güçlü ve ölümsüz deniz.

Kandırıyoruz kendimizi,

‘‘aslında yenebilirmişiz’’

Hadi cesaretiniz varsa çıkın karşısına,

Sırf inat olsun Donkişot’a

Olmazsa ilk defasında deneriz defalarca,

Ama hiçbir zaman karşı gelemezsiniz;

Doğaya!

Tanrıya!