Fırtınalar sonbaharında,
Sessizliğimi saklayıp köşeden köşeye,
Rüyalarımı kovalıyorum,
Yatağımsa yalnız fırtınalara gebe..
İhtiyar duygularımı döküp ellerime,
Bir essem fırtınalar kentine
Dokuz köyün en ötesine..
aAma ne zaman doğacağımı bilememiştim,
Ne zaman öleceğimi de
Fırtınanın saatini kuramıyorum.
Kış olmasın bu sene,
Uzun uzun dökülsün yapraklar bedenime..
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 20:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!