Fırtına Şiiri - İlyas Yağcı

F ırtına hafiften sarmış denizi
Balıkçı teknesi sallanır durur
Kasvetli bir hava yakar genizi
Sabah tüm tekneler sahile vurur
Fırtına hafiften sarmış denizi

A kvaryum içinde kalmış gökyüzü
Güneş söndürülmüş, ay vurgun yemiş
Fırtına ne zaman güldürmüş yüzü
Gecenin bebeği yıldızlar gitmiş
Akvaryum içinde kalmış gökyüzü

T ıkanır bedenin kalp damarları
Tarifi imkânsız sevdalar biter
O vakit oynarım tüm kumarları
Günahkâr bir ömür kaybolur gider
Tıkanır bedenin kalp damarları

M akyajlı tarlalar, çay ve fındıklar
Gözümün gördüğü her yer yemyeşil
Ne bir arkadaşım ne tanıdık var
Sis çökmüş sahilde kalmışım sefil
Makyajlı tarlalar, çay ve fındıklar

A danır binlerce kefilsiz umut
Ömrün son deminde ağlar mı hiç göz
Son damlalarını yağdırır bulut
Gökyüzü kurtulur tutulunca söz
Adanır binlerce kefilsiz umut

K afesini kırıp kolay mı kaçmak
Güneşi yakacak bir kibrit gerek
Bu kadar geç miydi gözünü açmak
Fırtına yakında elbet geçecek
Kafesini kırıp kolay mı kaçmak

E n derin yaralar bile kapanır
Kıvranıp dururda dalga denizde
Balıklar dibinde tutarlar sabır
Utanmak kalmışsa birazcık yüzde
En derin yaralar bile kapanır

R ize''nin göbeği canlanır sabah
Sahile vurunca cansız bedenim
Bana bir ruh daha verir mi İlâh
Sımsıkı sarar mı yoksa kefenim
Rize''nin göbeği canlanır sabah

E ğrilir akasya bir yöne doğru
Fırtına sürekli aynı yöndedir
Belki de İsrafil üflemiş suru
Yoksa bu denizin garezi nedir
Eğilir akasya bir yöne doğru

S armaşık yükseğe sevdalı yaşar
Tırmanır kalenin duvarlarına
Belki gün gelirde kaleyi aşar
Bu hırçın denizden kaçarcasına
Sarmaşık yükseğe sevdalı yaşar

T akalar çarparlar artık kayaya
Balıklar bu gece rahat uyusun
Gökyüzü yeniden kavuştu aya
Her şey düzeldi de sen niye yoksun
Takalar çarptılar artık kayaya

E sme deli rüzgâr bir daha böyle
Ruhumu alacak yoksa Azrail
Ölmem için çok geç, git ona söyle
Gönül oyununun zamanı değil
Esme deli rüzgâr bir daha böyle

C ezası verilmiş duygularımın
Arkamı dönüşüm hiddetli olur
Yerlere ulaştı kanı sırtımın
İmkânsız sevdalar hep beni bulur
Cezası verilmiş duygularımın

İ şte son otobüs ayrıldı gardan
Yalnız bir ben varım yolcu olarak
Kurtulurmuş kader fırtınalardan
Ey ölüm meleği yakamı bırak
İşte son otobüs ayrıldı gardan