FIRSATÇIYI ZEBUN EYLE
Belki ferman olmaz kara gününde,
Fırsatçıyı “Zebun” eyle Allah’ım…
Derde derman bulmaz yara gününde,
Fırsatçıyı “Zebun” eyle Allah’ım…
Gülün gülzarını kuşa çeviren,
Hakkın didarını tuşa çeviren!
Halkın baharını kışa çeviren,
Fırsatçıyı “Zebun” eyle Allah’ım…
İyi günde üç beş pula atlayan,
Kötü günde servetini katlayan!
Akabinde şöhret bulup patlayan,
Fırsatçıyı “Zebun” eyle Allah’ım…
Masumları hiç kimseye ezdirme,
Mazlumları fırsatçıyla bezdirme!
Vicdansızı halk içinde gezdirme,
Fırsatçıyı “Zebun” eyle Allah’ım…
Vicdan ile vicdansızın arası,
Olsa, olsa budur yüzün karası!
İnsanlığın zehr’i, özün yarası;
Fırsatçıyı “Zebun” eyle Allah’ım…
İnsanı; insanca sevmeyenleri,
İnsana değerin vermeyenleri!
İnsanda; insanı görmeyenleri,
Fırsatçıyı “Zebun” eyle Allah’ım…
Pir-î Fanî der ki; yer döndüğünde,
Fani gözlerdeki fer söndüğünde!
Hesabı, kitabı her gördüğünde;
Fırsatçıyı “Zebun” eyle Allah’ım…
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
23.03.2020 – İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 23.3.2020 22:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!