Fırsat yok Şiiri - Ahmet Kurnaz

Beni bırakmıyor can sıkıntısı,
Gülmeye bir fırsat bulamadım ki.
Karma karış oldum, dostu düşmanı
Bilmeye bir fırsat bulamadım ki.

Yine duman duman, Şardağın başı
Tutar, salmaz beni boranı kışı.
Gözümden sessizce dökülen yaşı,
Silmeye bir fırsat bulamadım ki.

Kader sinsi sinsi ördü ağları,
Soğuk düştü, hazan vurdu bağları.
Hasret aramıza koydu dağları
Delmeye bir fırsat bulamadım ki.

Gözyaşı dökmekle bitermi çile.
Hasret anlatmakla gelirmi dile.
Gözlerin sessizce gel dese bile
Gelmeye bir fırsat bulamadım ki.

Mâdem gelemedim, uyup çağrına,
Alıp hayalimi, basma bağrına.
Söz verdim maralım, ama uğruna
Ölmeye bir fırsat bulamadım ki.