Nemli gözler söylemez ki derdini
Taşlar var parmakta isiyan ediyor
Yerlerde gururu bak sürünüyor
Düşenin dostu yok vuran vurana
Ağlama ağlatır fırsat verme sen
Kırmışsın o kalbi artık düzelmez
Kırdığında düşünseydin be adam
Öfkeler bir anda başlarsa sende
Her kırdığın kalpler nasıl düzelir
Ağlama ağlatır fırsat verme sen
Son tren çok oldu burdan geçmiştir
İçinde ağlayan saymadım kaçsa
Sen koş bıraz belki ilerde durar
Tren dolu herif gördüm ağlıyor
Ağlama ağlatır fırsat verme sen
Geç oldu özürün sakla eskimez
Pişman oldun demek bakalım bıraz
Kolay olmayacak seni tanırım
Umutsuz olma sen bekler sokaklar
Ağla hüngür hüngür aynalar tanır
Kayıt Tarihi : 31.5.2012 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)