Fırsat Treni Çoktan Kaçtı

Gökte uçan bulutlar, sana yağmur bana gözyaşı attı.
Dökülen her damla yaş, bir kor olup içime aktı.
Sen yoksun diye yanımda, bu gönül hasreti tattı.
Su gibi geçti yıllar, heyhat geride bir virane bıraktı.

Yaman esti poyraz rüzgârları, bizi önüne kattı.
Ölüm değil bizi ayıran, tuttuğumuz beyhude bir, yastı.
Kaç kara kış geçti üzerinden, nice baharlara çiçekler açtı.
Dönülmez bir yola girdi ömrümüz, fırsat treni çoktan kaçtı…