Allah’ım ilham ver tutuk halime
Yazıyordum ilhamınla dün gibi.
Dilim açılsa da yazsam âlemi
İlham gelip çarpsa bir vurgun gibi.
Bu can emanettir keşke bilinse
Kin, nefret ve kibir kâlpten silinse
Zikretme görevi madem dilin se
Tevhid, tahmid desin bir lisan gibi.
Dinde anlatıldı bize çok şeyler
Aksine gidersek hoca ne eyler
Kendimize gelsek hanımlar beyler
Kaçmasın fırsatlar dönmez can gibi.
Akan su yataktan bir defa geçer
Günah ve sevabı irade seçer
İnsanın ömrünü şu günler biçer
Fırsat kaçar ağlan bir figan gibi.
‘İnsan beşer, bazen şaşar’ denilir
Mazeretle kulun hakkı yenilir
Kibirle âlimler bile yanılır
Mütevazı olun bir umman gibi.
Ömür bir kuş gibi uçurma sakın
Sayılı nefesi kaçırma sakın
Ömrünü boş şeyle geçirme sakın
Behlül talep etme şöhret şan gibi.
05.01.2020
Kayıt Tarihi : 7.1.2020 06:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Zincirkiran](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/07/firsat-eldeyken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!