Yar...
Firkatin narı ile yandım
Bir ömür halin deminde yol aldım
Sabrın ve kanaatin sevdasında hasretine kandım
Her lahzada el açtım, sahibime yakardım, umutları afaka bıraktım
Sesine, nefesine uzaklık bu kadar mı yorarmış, takatsiz bırakırmış, gözler boşalır çaresiz kalırmış
Artık solgun ve yorgunum, yalnızlık rıhtımlarında yolcuyum, kaç kez umut etsem de hazan içinde mahzurum...
Kayıt Tarihi : 26.2.2014 16:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!