Firkat ve Aşk Şiiri - Mustafa Muho

Bir zamanlar gönlümde âteş-i aşktın,
Her bakışın ile dünyama nakştın.
Şimdi firkat yeli eser, gönlümde elem,
Her an seninle idi, şimdi hasret âlem.

Dudağında bir gül, yürekte bir cân,
Şevkinle doğardı her sabah, her an.
Lâkin ayrılık, vaktiyle geldi çattı,
Aşk, hüzünle birlikte boynuma taktı.

Ey sevda, gönlümde yadigâr kalan,
Ne mümkün seni unutturur zaman.
Her ne kadar yollar bizi ayırsa da,
Bir nefes gibi, hep sen varsın ruhumda.

Firkatinle titrer her zâr-ı kelâm,
Aşkınla yanar, sönmez bu derûn-ı hâlâm.
Ayrılık acı, lâkin vuslat hayaldir,
Her zerremde sen, aşk ise ebedîdir.