Firkat Şiiri - Emre Yapıcı

Hayat yavaş yavaş çekilirken tüm vücudumdan,
Anılarım akar gider bir nehir misali hatırımdan,
Sıyrılırım dünyevi korkularımdan, kaygılarımdan, arzularımdan,
Sadece bakarım, yıkılan berhava saltanatımın ardından.

Silik yüzler geçiyor gözlerimin önünden,
Uyanıyorum sanki pervasızca yaşanmış düşümden,
Utanıyorum, hatalarımdan, ziyankârlığımdan, cemaziyülevvellerimden,
Ağlıyorum, günahlarım geliyor peşimden.

Firkat vakti geldi; artık an durma anı değil, gitme zamanı,
Terk ediyor tezikmiş vücudum bu hayali mekânı,
Arsızca arzularken derunum ab-ı hayatı,
Ve o son ziyaretçi geliyor, bitirmeye bu kahır dolu zamanı.