Firkat Şiiri - Fırat Özcan

Yokluğunda aradım seni,
Sensizlikten kollarımda esen rüzgara sarıldım.
Dedim "Belki de zamana bırakmalıyım",
Zamanın silgisi bile, unutturamadı seni.

Söylesene;
Yastığın soğuk yüzü söndürür mü yüreğimi?
Vecd halinde, fısıldadı dudaklarım seni.
Sen de biliyorsun ne kadar sevdiğimi,
Yine de benimki bir mecnun hikayesi.

Nisyanı tercih ettim, izin vermedi gözlerin,
Bir insan için fazla güzel değil miydi gülüşlerin?

Düşlerimde ararım seni, geceler boyu beklerim,
Sensizlikten yorgun düştü ruhum, gözlerinde dinlenirim.
Yüreğimdeki ateşi söndürmez, soğuk geceler ve yasemin,
Yine de beklerim seni, sensiz günlerimi heder ederim.