Firkat Şiiri - Ayşe Merve Taşcı

Firkat libası od olup vücudu sarınca,
Ela gözlü yâr el olup gurbete varınca
Müdâm süre yolların gözlerim,
Belki gelirsin yazın kar yağınca.

Yarin hayali fikrime gelince,
Seviyor sanar yanarım fikrimce.
Bahçemin gülleri soldu,
Yâr gülüşünü alıp gidince.

Firkat hüznü şehre çökünce,
Bulutlar çeşm-i giryân sen gidince.
Gel yeniden güneşi doğur,
Şehre zifiri karanlık çökünce.

Bir gün ki ; güneş batıdan doğunca,
Belki kavuşuruz ahirete varınca.
Dünya zaten sensiz yalan imiş,
Benim sevdam iki cihanca.