Rüzgârında savrulunca hayatın
Yollarımızı ayırdı kader
Fırlattı bir köşesine beni gurbetin
İçinden çıkamadığım anaforunda yaşamın
Buruk izleri kaldı çehremde
Geçmiş yaşanılan günlerin
Kimsesiz, bir başına çaresiz
Acıların sevda hasadında
Umutların gün batımında
Böyle bitmemeliydi bu aşkın sonu
Kavuşmalıydı bir gün ayrılanların yolu
Bütün ırmaklar denize kavuştu
Tüm denizler okyanusa
Ne sen kavuşabildin bana,
Ne ben kavuşabildim sana
Ölüm bile ayıramaz bizi diyordun
Yine ayrı düştük tükendik bak sonunda…
Fatih Mehmet Yiğit
Kayıt Tarihi : 2.11.2017 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!