Firkat Şiiri - Enver Levent Batur

_ Ceviz ağacının köşesinden doğan gün
bir dosttan ayrılış günüdür bu gün
tan vakti hiç kıvanma, yeryüzü uzarken altında sessiz ve dingin; bir yürek çarpıntısı kadar sürdü bronz ışıklar ve bulutlarla dövüşün.

_ Küçücük bir çarpıntıyla
önceki gün kaybettiğim kardeşim
kovanda bağlanmadan çenen, şu selvinin uzayan gölgesinde nedim ol ömürden yana; Karacaoğlan curasıyla türküler söyleyelim, istersen dönelim Yunusun dergahında.

_ Vuslat oldu ülgen
yağ lambası kadar isli ve titrek terekte
bağlar çözüldü baştan ve sondan, karardı ortalık son kürekte; bir şişe su kadar hüzün verilen helallikle, ham toprakta ne de çabuk süzüldün.

_ Eh işte sonuçta çiğ süt emdim
bil ki taksirdendir nedametim
söyle o kocaman yüreğinde kaldıysa ukde çocukluktan, çıplak ayak çimlerde gezerim; söğüdün dalından düdük de yaparım sana, eğrelti otundan da şapka...