Firkat Şiiri - Ahmet Boz

Firkatle geçti yıllar, gülmedi devran bana,
Her teneffüs, bir acı bahşeder hicran bana.

Gahi mağlub-u hülya olduğum anlar bile,
Girsem bağ-ı ireme, kesilir zindan bana.

Gülşen-i dehrin, beyza gülünü seyre dalsam,
Gösterir bin tür suret, bin çeşit elvan bana.

Bir mevsim-i şitada düşmüşüm yad ellere,
Kim tutar ellerimden, kim olur giryan bana.

Meftunum derd-i hicre bezm-i ezelden beri,
İstemem kimse, asla kılmasın derman bana.

Hükmüm sürgün yazılmış göklerin kitabında,
Gamdan azad olmadan, neylesin Lokman bana.

Nice hesaplar yaptım yokluğun defterinde,
Kaldı sonunda, ancak emanet bir can bana.

Yol yokuş, halim harap, gönül menzili serap,
Anladım ki rahat yok, alemde bir an bana.

Firkatle geçti yıllar, gülmedi devran bana,
İlahi son nefeste lütfeyle iman bana.

Ahmet BOZ