Fırfır Ali Şiiri - Süleyman Kaya

Gün doğmadan yola koyuldu
Her uğradığı mekandan edepsizcce sebepsiz yere iğneleyip dürterek kovuldu
Bir sigara içmeliydi tenha bir köşede
Yerli malı Tokat imalı Pütürge’den
Vızz vıızzlarla pervaneleşen sineklere aldırmadan
Kahrolası felsefe!
Körf olası gerçekler
Bu diyarı çok sevmeye başladı zehir üretici böcekler
Bu sokaklara ırmaklara çayırlara çocukça aşinaydı
Korkmadan aşırır yutkunarak çiğnerdi ekşimik otunu
Kengerlerin dikenlerini elleriyle sıyararak özsuyunu yerdi
Yatılı okula başladığı ilk günkü hatıralarını tazeledi
Fırfır Aliyle tanışmıştı
Yakın köydendi Ali
Tezcanlılığına” fırfır” lakabını almıştı
Onunda annesi de ölmüştü
Kahrolası özgürlük
Körolası yoksulluk
Şaklabanların dünyasında yaşamak zor
...
Baya dinlenmişti
Uğruna yürüdüğü... hiçti
O yüzden sıgarsına malla vermden tez içti
İzmariti fiske yaparak kaldırım ötesindeki mazgallın aralıklalrına fırlattı
Tam isabet,hedefi onikiden vurdu
Etrafa bir radar takibi yaptı
Etraf tenha
Ya Allah
Ya Bismillah
Dudaklara hakaret içe samimiyet
İlkine önrendiği dini İslamiyet
Bunda ne şuç vardı ne de kabahet
Ez cümleye sadakat ve rahmet
Aslında güzel bir mesliği vardı
Basınyayın mezunuydu az çok tanınırdı
İyi bir edipmiş tanınmış yazarladan sayılır,köşesinde hep gerçekleri kaleme alırdı
Başına gelenler keskin kaleminden gelmişti
...ve nihayetinde siyasi erk baskısı kovulmuştu

Şimdi iş arıyordu!
...
“Aaaa bu bizim fırfır ali! ”
Bir ses kullağına geldi
Olgun bir ses değildi
Gözleri dahi etrafa küsmütü
Zihni ile hep meşguldü
Etrafa bakındı, top oynayan bir grup sokak çocuğu
Bu ses bu çocuk grubundan gelmişti
Ona “ bizim fırfır ali” denmişti
Fırfır Aliyi çok sevdiği için köşesine bu ismi vermişti
...
Ama bu çocuk gazetesini nerden biliyordu
O, akil adamlara seslenirdi çocuklara değil
İçinde büyük itiraf tezahür oldu
“İttiraf et,ittiraf et “diye
“Yahu ne,neye ittiraf edeyim, hiç kimseye hakaret etmedim,saygısızlık etmedim,yemedim,çalmadım,çırpmadım, hep çıpındım... niçin ittiraf edyim ki”
“sen çocukları unuttun!
Lütfen onlara özürlerini bildir” diyen bir ses geldi.
Bulduum! Bulduum! İş Bulduum!
Artık çocukları,ve dünyalarını aydınlatmaya kalemimi ADAYACAĞIM!
Çocuklara yaklaşıp lakaplarını tek tek sordu
“Biz halı sahada,çimlerde değil beton sokaklarda oynarız.
Ama içimiz temiz ve yumuşak,
Elbetteki Aırpır Ali’ye içtenlikle severek isim ve lakabımızı söyleriz”
...
“ -Benim adım Recep, bana –omuzu düşük reco-, yani anlacağın kabadıyı derler
takım kaptanıyım, saha benden sorulur ağzımla gerekirse gol atarım...”
“ -Benim adım da Kemal,bana -gandi kemo-, yani karınca ezmez anlamında anyacağın
eldiven bile giyerim, anlaycağın iyi futbolcuyum saha ve seyirciyi pektanımam”
“- Benim adım numan,- bay profösör- derler,anlacağın kibar ve bilgili adam anlamında
orta saha oyuncusuyum,hep yedek kaldım formumu birtülü yakalayamadım”
“- Benim adım Devlet lakabım- hasta adam -anlayacağın, taviz vermez adam
defans oyuncusyum doksan dakika oynarım,karşı takımın korkulu ruyasıyım..”
“- Benim adım Şener -geçmişin adamı- derler anlayacağın kaybeden adam
”eskiden stoperdim,sağ bek oynardım,şimdi forma bulamıyırum”
“ -Benim adım selahatin -bana selö melö belö...-derler nerde sabah orda akşam adım anlacağın,aslında sol bek oyuncusyum,ama her kuvarda oynarım en çok ben kart görürüm ”
“-Benim adım Mustafa -hoca efendinin variasi- ,anlacağın muhterem adam anlayacağın...
orta saha oynarım,seksenli dakka larda sahaya inerim,”
...

Teşekkürler çocuklar,
Teşekkürler,Allahaısmarladık...

Size söz ilk yazınım;
“Ters döndürülmüş- sırt üstü bırakılmış – kaplumbağa”
ikincisi,
“ Kuyruğu kesik tilki”
Ücüncüsü;
“Sesi kısılmış bülbül”
Dördüncüsü;
“Yumuşak tüylü kirpi“
Beşincisi;
“Öksüz bırakılmış yavrukurt “
Altıncısı;
“Erken ötmeyen çilli horoz”
Yedindisi;
“Suya hasret kurbağa yavrusu”
sekizincisi;
“Altıntasmalı köpek “
Dokuzuncu;
“Kanadı kırık yavru martı”
Onuncu;
“Gözyaşı döken timsah-Ağlayan timsah”
Onbirinci;
“Çölde yalnız kalmış fil yavrsu”

yedekler de,

fırfır alinin, kekliği, kanarya,muhabet kuşu,güvercini ve mavişi,,,,
pek yıkında sahalarda olacaklar,,,,

...
....
15.06.2011