sana varamadım Toscana
öksüz bırakıp geldim San Marco’lu güvercinleri
böyle bir şey işte yaşamak
eksilerek kötürüm kalmak
kadınla erkek
geçmişle gelecek arasında
antagonist bir gerçek
öğretti ki
kendi yolunu arşınlıyor insan
kendi köprüsünü
şikâyetten hiç bıkmayarak
ey özgür kent
çılgın su
yerçekimsiz duygu ey!
asi nehrine akseden Davud mermerinden gayrı
bir tek eskiz kokusunu sevdin sen
damardan akmayı hep
ağaçlara tutunarak yaşlanmayı
kızardı yüzümüz
savaşlarda cadı avı izlemekten
utancımız
akarından yadigâr
ürkek bir al'dı
neredeydik Firenze
hangi unutkan avuntuda kayıp
mülkiyetine alamadı Da Vinci
iştiyakla göz dikilen ovaları
yetmedi Bocelli’ye dokunmak
üzüm bağlarında
meydanlar
Arno’da Kuyumcular Köprüsü'nden*
altın suya pürtelâş inen
melek kuşlarına** kaldı
cevherin bize
kırıktır kanatlarım
tutsaklığıma bağışla Toscana
zamanın zulmündendir yanına varamayışlarım
(6 Mart 2006)
(*) Kuyumcular Köprüsü – Eski Köprü (Firenze - Floransa’da Arno Nehri üzerindeki Ponte Vecchio Köprüsü)
(**) Da Vinci’nin işleyemediği mermeri bir şahesere çeviren büyük üstad - ünlü Davud heykelinin yapımcısı - Mikelanj- Michelangelo. (Angelo, İtalyanca’da, erkek melek…)
Kayıt Tarihi : 6.3.2006 21:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ey özgür kent...çılgın su
yerçekimsiz duygu ey!
asi nehrine akseden Davud mermerinden gayrı
bir tek eskiz kokusunu sevdin sen
damardan akmayı hep
ağaçlara tutunarak yaşlanmayı ...antolojinin şiir dünyasında gezerken bugün sevgili Naime Erlaçin sayfasında kendimi buldum....şiirlerinizi okumak..kaleminizi tanımak çok güzeldi sevgili şair...tşk..
TÜM YORUMLAR (4)