Bazen Ferhat gibi dağı delerim
Aşkımızın kirası fire veriyor
Beynime sığmıyor düşüncelerim
Aklımın darası fire veriyor
Zaman fermanını yazar zamansız
Ömür kuyusunu kazar zamansız
Feleğe gücensem kızar zamansız
Saçımın karası fire veriyor
Günlerdir gözüme dargın uykular
Sabunlar özünü köpüğe bular
Çoğalıyor içimdeki kaygılar
Her nefes arası fire veriyor
Güz gelince kuşlar eder sökünü
Artık çekemiyom çile yükünü
Seçemiyom uzak ile yakını
Gözümün çırası fire veriyor
Fikret’im çektiğim gelir mi dile
Gamla tamamlandı dertlerim sile
Yavaş yavaş yaklaşıyor menzile
Ömrümün kurası fire veriyor
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 11:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Dikmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/14/fire-veriyor.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)