Ferağat ediyorum insanlık üzerindeki tüm haklarımdan.
İnsanların maskeli yüzlerinden, dillerindeki hadsiz yalanlardan bıktım artık.
Refakat ederken mevsimlik Aşklara, bendeki Aşkların nimetlerinden de oldum zamanla.
Dünya sevgiden payını alamaz olmuş, her gün yeni bir yiğit düşer olmuş toprağa.
Enaniyet had safhada, insanlık adına hakkedilmemiş ihanetlere maruz kalıyorum.
Velhasıl insanlığın bir ferdiyim ya çok akıllı ya da çok deliyim, tahammülüm kaldırmıyor.
Sadece kendimi düşünceğim bundan böyle, bir iki dost ne ala, çünkü dahasını taşıyamıyorum
İhsan CankurtKayıt Tarihi : 18.1.2008 02:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İhsan Cankurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/18/firdevs.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!