Kadın ,
hüznünü kalbinin kuytularına saklamayı öğrendi.
Kadın ,
içinde kopan fırtınaların karşısında savrulmadan dik durabilmeyi öğrendi .
Kadın ,
köz köz olmuş yaralarını külleyip hayata umarsızca gülmeyi öğrendi.
Kadın,
hüznünü kalbinin kuytularına saklamayı öğrendi.
Kadın,
içinde kopan fırtınaların karşısında savrulmadan dik durabilmeyi öğrendi .
Kadın,
köz köz olmuş yaralarını külleyip hayata umarsızca gülmeyi öğrendi.
Ne kaşına , ne gözüne
Girildimi yüreğine
Koruyucu sığınaksın
Sevgilisin ,kadınsın sen
İnce ruhun, narin yapın
Ey acılara analık eden
Ey hüznü kundaklayıp , kucaklayan
Kara gece,
Yine serdin güne esmer bulutlarını
Yıldızlar yumuşatamıyor öfkeni
Yine karartmışsın gözünü
Narin kanatlarında sanat taşıyan
Ey ömrü kıt, bahtsız kelebek
Üç günlük dünyada pervasız uçan
Sen gittin de bahçeler yastamı söyle ?
Çiçekler özleminle soldumu şöyle ?
Sen diledin diye, gül dikene yoldaş olur
Senin takdirinle , gece gündüze sırdaş olur
Sen istersen olmazlar olur, olacaklar olmaz olur
Ey Cebbar olan Rabb'im
İçten dualarımı, mecâlsiz yakarışlarımı
Sessiz çığlıklarımı , katında kabulünle
Bir kitap ki,
Onu açtığımızda heyecan duyar
Okuduğumuzda huzur bulur ruhumuz
Bir kitap ki,
Ondan uzak kaldıkça kopuyoruz
Onu anlamadıkça , anlaşılamıyoruz biz
Sığınacağı bir limanı olmalı insanın
Üzüntülerinden kurtulduğu
Bir limanı olmalı
Güven ve huzur bulduğu
Bir limanı olmalı insanın
Doya doya ağladığı
Biraz kırıklık var bugün üzerimde
Biraz yorgunluk
Biraz ürperti
Biraz kasvet
Mevsimdendir dedim herkese
Mevsimden
Kalbimin kapısı çalıyor
Kim gelmiş olabilir ki ?
Vakit te çok geç
İçerisi zifiri karanlık
Ortalık da fena dağınık
Zamanla kavga ettim az önce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!