Firdevs Şiiri - Muharrem Küçük

Dünya kat-kat mezar Firdevs
Dünya ölüler şehri
Her gelen bir damla su
Her giden bir avuç toprakla dönüyor geri
Rüzgârlar nasıl okşuyorsa
Cansız kedi tüylerini
Zamanda öyle işte
Alıp götürecek yüzünde ki bütün güzelliği

Dünya yalan Firdevs
Dünya aldanışlara akan nefis nehri
İbrahim`in bakışlarında sahi değildi yıldızlar
Senin baktığın o parıltı da orda değil şimdi
Yusuf dediler, kuyu dediler
Altı üstü bir kaç metre
Kazsan billur saçar
Biz öyle karanlığa atılmışız ki
Uçsuz bucaksız alemde naçar
Mahsûlâtı toplayan âcib bir asrın
Sadece piyonlarıyız
O’da çarpışma hengâmında ruh bedenden kaçar
Denizler mavi değil Firdevs
Gökler de öyle
Güneşin kelebekleriyiz biz
Ömür dediğin topu topu sekiz saniye

Dünya zorba firdevs
Dünya kendi zamanı ile hovarda
Zûlme ortak olursa bir beşer
Sırf dünya için ahiretinden geçer
Akıl baliğ oluncada
Evlat babasından kaçar
Bir siyah kutuya hapis ettiler ki bizi
Mukâyese etsen ağır gelir ölçüsüne
Sahte sevdalarla örülmüş parmaklıklarda
Yıkılır yuvaları kuşların
Gasp edilir milyonlarca müşkül beden

Dünya sevenine talan Firdevs
Dünya yaşadığı ile inanan binlerce tağut
Yürüdüğün toprak sana mezar
Diktiğin ağaç ise cesedine tabut
Unutulmuşluğunda hatırlandığını hatırla ki
toprağa secde etmeyen ile birlik olmayasın
ve geç olmadan dön yüreğine
Merhâmetini hırs ve israfa dökme Firdevs
Mahşere giden yolda yalpalama
kıyma kendine
kıyma! Firdevs
yazık etme cenneti adında keşif yapan ömrüne...