Firavunların Tepişi Şiiri - Salih Yıldız

Şu zamanda mesuliyet; almak büyük vebal işi
İstemiyor doğmak çocuk! Gebe ama pişman dişi

Çok hızlı geçiyor hayat, ağır yük İnsanüstünde
Karman çorman bir seyahat, şaşkın ördek gibi kişi

Tabi afetler bir yanda, bozulmuş nesil cabası
Zifiri karanlık handa, rapor yazar bilirkişi

Cinayet sıradan olay, değersiz bir meta insan
Aslan sevişine benzer, İnsanın yavru sevişi

Her gördüğüm, hal sorduğum, derin-derin of çekiyor
Ahırda bile kalmamış, tosunun tatlı gevişi

Çiftçi dayı çift sürmeden, tohumu boz’a ekiyor
Gülün kokusu değişti, bozuk bülbülün deyişi

Adalet zengine mahsus ve ya güçlü bürokrata
Fakir fukaranın bugün, pamuğu da kesmez diş’i

Hoca, müezzin kavgalı, cemaat yer birbirini
Mutlu ailenin bile, bir hoş seyahat edişi

Öğretmen öğrenci mefluç, her şey maddeye bürünmüş
Düşün! Başka kim durdurur, artık bu yanlış gidişi

Tuz kokmuş tuz duyun dostlar, başlar yerlerde sürünür
Bir kurtarıcı olmazsa, yakındır Nas’ın bitişi

Daha devam etsek belki, terslikler bir kitap olur
Ve bizlere de ulaşır, firavunların tepişi

Bunca elem bir arada, anlamak zor, sabretmek kor
İnanın ürkerek oldu, Garibî’nin şu sezişi…