Gitmek gerek bazen
Herşeyden vazgeçmek gerek
Kalmak isterken delice
Gitmek gerek
Hayata kafa tutmak
gitmek gerek bazen
herşeyden vazgeçmek gerek
kalmak isterken delice
gitmek gerek
hayata kafa tutmak
acılarını içinde saklayarak
Ben bu hasrete çizgi çekemem
Ömrümü hırpalayan bu yılları
Birden bire bitiremem
Yakarım yalnızlıkları
Gözlerinden vazgeçemem
Ay ışığı kadar tertemizdi sevdamız
Gözlerin kadar masum,yüreğin kadar sevgi doluydu
Vageçerken senden çaresizce gün kararıyordu
Yokluğun bir soğuk gibi kanımı donduruyordu
Seher vakti gökyüzünden umudumuzu aldılar
Siz bilirmisiniz kimsesizliği
Hiç yalnız bırakıldınız mı herkes tarafından kaderinize
Siz bilirmisiniz sokağa atılmayı kış güünü
Hiç titreyerek üşüdünüzmü çaresizce
Siz bilirmisiniz işkenceyi
Hiç kimsenin sesinizi duymamasını
Her birimiz provasız oynanan bir oyunun
Gönüllü oyuncalırıyız
Hayatın yazdığı senaryoyu uyguluyoruz
Sever gibİ,bilir gibi,anlar gibi yapıyoruz
Hertürden çıkarcılığın acımasızlığıyla
Ordan oraya savruluyoruz
Sensizlik sardı dört bir yanımı
yaşamak ağır gelmeye başladı
gözlerim çürüdü seni aramaktan
gözyaşı sardı gözlerimi hatıralarla birlikte
her yerde her saniye
seni aramak canımı yakmaya başladı
İntihar yağmuruyum
Gezmeyin sokaklarımda
İhanetlerin vurgunuyum
Kül olmuş bir aşkın kıyısında
Ayrılıkların çilesiyim
Ne söylemeli şimdi
Bu terkedişin ardından
Hoşçakal mı demeli
Susmak mı yoksa
Ne görmeli şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!