Fırat Sırata akarken El’aziz’e Gelme ...

Hayrettin Taylan
1968

ŞİİR


23

TAKİPÇİ

Yaşamayı öğretecekti ali cenap buluşmaların.Bütün umudumu bu yolda harcadım.Harcanacak başka bozuk kalakalışım yoktu. Biraza kalmış yokluklarım vardı.Gülümsemenin can damarıydım.Dahası tebessümün mumuydum kendi etrafıma veremediğim güleç demler için.
-Masmavi hülyalarım vardı.Sen malihulyalarımdan sonra gelen pınardın.
Damlaların aşkın gözünden akardı.Ağlayışına meftun bir aşk kutbuydum.
Uzaklarında yaşayan penguenlerim vardı.Buzul istemlerimle sana geliyordum.
-Sükûtların altın rengindeydi. Susturulmuş çığların vardı. Varlığımı iğneleyen sözsüz yamaların can defteriydim.
*Ruhsuz risalelerin okunmamış yaşamların diliyim. Kimsesiz yalanlarım var.
Yılan üretim merkezinden yalanlarıma zehir üretiyorum.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta