Yaşamayı öğretecekti ali cenap buluşmaların.Bütün umudumu bu yolda harcadım.Harcanacak başka bozuk kalakalışım yoktu. Biraza kalmış yokluklarım vardı.Gülümsemenin can damarıydım.Dahası tebessümün mumuydum kendi etrafıma veremediğim güleç demler için.
-Masmavi hülyalarım vardı.Sen malihulyalarımdan sonra gelen pınardın.
Damlaların aşkın gözünden akardı.Ağlayışına meftun bir aşk kutbuydum.
Uzaklarında yaşayan penguenlerim vardı.Buzul istemlerimle sana geliyordum.
-Sükûtların altın rengindeydi. Susturulmuş çığların vardı. Varlığımı iğneleyen sözsüz yamaların can defteriydim.
*Ruhsuz risalelerin okunmamış yaşamların diliyim. Kimsesiz yalanlarım var.
Yılan üretim merkezinden yalanlarıma zehir üretiyorum.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta