Dokunuyorsun yıkılıyor dünyam
Yine hayallerinde yaşlanıyorum
Bir kelebek kadar kısa ömrüm
Durdukça ölümü tadıyorum
Geceler beni çağırıyor kendine
Çekiyor beni içine
En karalık köşesine
Usulca ve sessizce
Titreyen soloğumda hissediyorum benliğimin bende olmadığını bu gece
Ben ki sanki bu gece
Sonsuzluğa yürüyorum bu gece
Sensiz geçirdiğim her an bilmece
Attığım her adım sanki bana işkence
Aklım gidiyor bakınca canlı tenine
Ruhum mahkum parıldayan gözlerinde
Tek hayalim içinde zehir olsa bile
Onun gözü dolsa
Benim içim yanıyor
Ben ona vurgunum
O bunu bilmiyor
Anla artık bunu
Bu kalp bir sende atıyor
Bizim savaşımız bu
Birlikte göğüs germeliyiz
Yalnızlığa ve de ayrılığa
Bizim yolculuğumuz bu
Beraber çıktık bu yola
Her şey başladı
Tek bir ahenkli bakışınla
Kızarırdı beyaz tenli yanakların
Ruhumuzun gözlerimizle buluşmasıyla
Kahverengi gözlerin ilaçtır
Tüm dertlerimi ve kederlerimi
Gecenin rüzgarı
Hüzün savururken yüreğime
Hayallere dalıyorum
Çektiğim ilk derin nefeste
Yine sen varsın
Hayallerimde ve de düşlerimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!