Fırat İle Dicle Şiiri - Şair Bilal Yavuz

Şimdi bir baharı bölüşüyoruz kalbinle
Boynun diyorum nasıl da narin ve derin
Nasıl da kuğu ve kuyu
Yurdundan koparılmış sürgün bir çiçek
Ağlarken okyanusun en ortasında
Dünyanın en ıssız adasından daha öksüz
Neredeyse şehirli bir robot kadar yalnız
Boynun diyorum yüzünün bahçesinin asması mı
Kalbime bir merdiven mi sarmaşıkların
Çıkmak için devlerin o uzak ülkesine
Ruhum bir anlamı çoğalıyor ruhunla

Şimdi kalbinle bir baharı bölüşüyoruz
Rekorlar kitabına giriyor sesimizde
Utangaç masum bir sevi
Karpuz ağaçları nasıl da kavun kokuyor
Nasıl da çilek ve titrek ve kıpkırmızı aşk
Gülüşün çelik gibi saflık
Gözlerin buran buram hürriyet
Rüzgarda dağılan umutlarını topluyorsun
Bakışlarımızda kemankeşler
Yıllanmış kemanlarla sevişiyor
Ve bin yıllık çınarlar gibi çığlık çığlığa susuyorduk
Tuptuzlu bir denizin işte tam ortasında
Tam on ikisinden vuruyoruz sevgimizi
Acımızdan zevk alıyoruz

Şimdi bölüşüyoruz kalbinle bir baharı
Bir oldukça kalbimiz baharlarımız binbir
Bir iken nefesimiz havamız çeşit çeşit
Şimdi bir yüreği paylaşıyor
Kafesin kafesimle
Martılar limanlarda sevdayı çığırıyor
Sevenleri çağırıyor
Mutlu sonsuzluklara

06.11.2022
Bilal Yavuz