***Bir Can Daha Yok
Söz vermiştin dün bana “yarın dönerim” diye
Bir çift yabancı gözde kaybettin aşkı niye?
Ne Mecnun’dum ne Kerem hepsinden öte aşık
Sen gideli içimde her şey karmakarışık
Yoklukta var olan ben yoklukta var kılan sen
Benle Nil kıyısında rüzgara yakılan sen
Gökten boşalan yağmur ruhun coşkun seli mi.?
Dün gibi hatırlarım candan tuttun elimi
Kalem seni yazdıkça sol yanımda bir sızı
Bir can daha yok burda hepside aşk arsızı
-Kırmızının geçidi vardır ilkin, bir uçtan diğer uca. Kırmızı; savaşta kanın, sevda da yüreğin temsilcisidir.Yeryüzü en güzel elbisesine şafaksı kızıllıkta bürünür.Kırmızı, tutkuyla bağlanmanın rengidir aşka,başımızda dönüp duran sarhoşluğun. Mecnun güle giderken, kırmızılarla çıkar Leyla karşısına.Kerem’in Aslı için yandığı od’dur kırmızı. Ve sahne de şimdi Kırmızı.
- Doğrudur, benim adım Kırmızı.Sizden tek isteğim var; unutun bütün bildiklerinizi.. Yıkalım beraber geçmişi ve yerine daha güzeli kurabilelim. Yıkmadan yapılmaz. Aşkı da yıkalım, sevdayı da.. Şafaksı kızıllıklarda tekrardan kuralım dünyayı.. Hiçbir şey yerini terk etmesin, savaşlarda durmadan akan kanadır sözüm. Madem ben Kırmızı’yım.. Senden aşkı hakim kılmanı istiyorum.. Tek söz sahibi varsa o da aşktır..
-Ve güneşe durduk sarardık.Buğday tanesinin sarılığında berekete, sonbaharla sararan yapraktaki sabra vurgunduk.Sarıydı adımız, günebakanlarla uzatırken başımızı göğe.Özlenenleri özlemeyi Sarı’dan öğrendik.Hasretin en asili sarı da mevcuttu.Ondandı hasret çeken yüreğin günden güne sararması.Sarı, akıp giden yaşamın bir ırmak boyu macerasıdır.Avcının peşinde olduğu Ceylan..
-Sarıyım ben.Tanıyın beni. Vazgeçtim insanlıktan,adamışken özümü ona. Vazgeçtim sömürdükçe sömüren canilerden.Bir yanıyla insanlık vaat edip bir yanıyla bütün vahşetleri destekleyen iki yüzlülerden bıktım.Bıktım içimi boşaltan boş kavramlardan.Artık ne güneş sarıydı, ne de buğday taneleri.Hepsine birazda olsa kan bulaştı…
Bugün sana adanmış onlarca şiirim var,
yarın yüzlerce olacak,
öbür hafta binlerce.
Ve çığ gibi büyüyecek sana sakladığım soluğum.
******************
Sen hiç unutulmamış şarkısın dudaklarımda.
Soluğumu dinliyorum,
Kalp atışlarımı.
Beynimdeki uğultu
Hala devam ediyor.
Hala gitmedi
Üzerimdeki korku,
Aşkın merkezine yolculuk var,
Kahverengi bir tünelden geçiyorum,
Ve içimde esmer rehberim..
Kılıç kuşandığım günlerden geriye
Delik bir zırh kaldı..
Çekildim aşk sahnesinden
İlelebet çıkmamak üzere..
Çekildim bütün cenklerden.
Varsın adıma korkak desinler,
Korkak olmayı çoktan hak ettim..
Soyundu ışık prizmada,
Son buldu şeffaflık
Ve özü sakladı şey…
Doğuşa kanıttı kırmızı
İlkin o çaldı nesneye rengi.
Ruhları yakacak ateşin harı
Dinmeyen fırtınan beni de alsın
Gözlerde sönmeyen sevdanın feri
Seninle birlikte ebede kalsın
Açıldı pencere göründü serler
Dağılmış bedenler,
Yıkılmış evler
Ve sağa sola savruk ölüler.
Sahne aynen bu….
Rahat kanepemde otururken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!