Fırat bu...
İstemez köprü geçsin üzerinden.
...
Köprü geçsin üzerinden...
Eli nasırlı analar yol alsın evlerine,
Sırtında dünyayı taşıyan minik ayaklar,
Güle oynaya yürüsün yarınlara.
Yem olmasın koca adamlar, kuşa, kurda.
Dağbaşında doğurmasın analar
Fırat boşuna çırpınsın dursun...
Azgın boğa misali oradan oraya vursun.
Gücünü sınasın ayaklarda,
Alttaki ihtişamı, vızıltı yukarıda.
Fırat bu...
İstemez setler konsun üzerine.
...
Setler konsun üzerine...
Yol olsun, su olsun, aş olsun.
Azgın Fırat yeter artık, durulsun.
Kazanlar kaynasın, yürekler kaynaşsın.
Artık analar ağlamasın...
Dağbaşında doğurmasın umudunu,
Dağbaşında yitirmesin kuzusunu.
Fırat boşuna çırpınsın dursun...
(2010)
Ayhan KibarKayıt Tarihi : 17.2.2010 13:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umutları, kardeşçe yarınlara taşıyabilmek.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!