O Vakit
Ey rüzgarların ayak direnişi bu kutlu kutsalların. Dilini konuşmak bazen yoruyor insanı.
En çokta seni seviyorum misal tam kıyısında denizin sahil boyunca bir tek kelime ile umutlanıyorum işte.
Kanım kaynıyor aslında azda olsa çiçeklere kırgındım sen yokken kalbime sığınırdım.
Sevgi kanatlı bir kuş ayaklandı belki bilerek belki hayal ederken sen geliyorsun diye...
Evimin balkonunda bir güvercin elimde sigara.
Geçenleri saydım ömrümden İlk adımım.
İlk bakışının halen bende tarifi yok.
Kelebek misali üstelik yarın da yok şimdi cesaret zamanı.
Ben seni severdim, izlerdim dağlar önüme dizilirdi.
Su akardı nehir olurdu, incik boncuk tamamlanırdı eline koluna bilezikler tamda ne yakışırdı.
Onca insanı unuturdum hem yanında bilmiyordum nedenini.
Yolumuz uzun sürecek belliki çekilirmi hiç sensiz.
Şimdi yeryüzüne göklere nağmeler dizmeye hiç gerek yok.
Sensin yazdıran aslında, sonra uçmak bulutlara kısa rüyalara.
Yemenden geliyorum elimde bir asa yine sen
Baktığım nefes aldığım her kütüphanede okuyorum sen varsın
Rüzgarların sesi çok gezindi biraz duraksadım aşk çeşmesinde müzik dinliyorum hep sen varsın içinde.
Biz olsun istiyorum sürekli evin bahçesinde domateslerimiz olsun
Kara kanatların altında yanarken dünyam.
Güvercinleri yolladım pencerene.
Üstelik karanfiller serperek uyudum.
Ah bir bilsen bizdeki kasvet yoklugunu gözlüyor şimdilerde.
O eski geniş yapraklı kavağın altında tanışırdık hayatla.
Genelde kavgalar oyunlar arasında geçerdi.
Çocukluğum gençliğim ince naifti bilhassa insanlar tanıdım güçlüydü babaydı.
Koruyan canı can bilen anneler görürdüm merhametliydi şefkat sarardı sofraları epeyce.
Yoksuldu belki evler ama muhabbetliydi çoşkuluydu.
Yaşanan onca şeyden sonra bir cümle söylesen bitecek gibi kal desen gitmek zorunda kalan kim varsa şayet, onların yerinede savaşırım gibi.
Aklım almıyor bazen bu kötü çağda kötülerde kazanıyor denizler taşıyor...
Oysa mavi en sevdiğim renkti senin gözlerindeydi, sende bitiyordu yüzüklerimiz
duymuyordun ama beni.
Ve zaman geçtikcede mutlu olman gerekiyormuş,
Tarumar olur sevgiler siyah başlı çelikten şehirlerde.
Kalsam ne kendime ne de seranat yüklü maviye dolarım bugün.
Umutda hep çiçek gibi çabucak soluyordu sanki.
Bir şeyler anlatırdı insana dair evren.
YARIM
Bak yine gece yarım oldu.
Ben yarımdım seni düşünürken.
Şiir yarım kalacak dedim ki tam;
O an parıldayan hayat ışığı yanıt verdi.
Yalı façalı fiyakalı içinden bir mendil sallayan kravatlı
Bütün köprülerden yolcu kaçıran vapurları ile deniz kenarında otursan ne maharet ne cümbüş
Evet elbet yılların kopardığı durgun suların ayrılığı bu senin benim değil.
Belki gelirdi birgün beklemek için bile ne güzel bir gün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!