Şafak vaktiydi.
Kağnılar düşmüştü yola.
Gidiyorlardı ağır ağır şose yoldan.
Güneş soğuktu ayrılık vaktinde.
Yıldızlar yas tutuyorlardı köye bakan iki koldan
Ah yosun tutmuş aşklar.
Küllenmiş sevdalar.
Sürmesi akmış Fırat.
Kınası kan.
Kınası destan.
Kınası ağıt.
Ne oldu sana.
Ne oldu da döküldün kuşluk vakti yollara.
Ne oldu da düşmanlığa kefil ettin bizi.
Yetmedi mi sana ettiğimiz yeminler.
Al öyleyse, senin olsun hepsi.
Hem ölüsü hem dirisi.
Kayıt Tarihi : 22.10.2006 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)