10 Fırat Şiiri - Mehmet Hanifi Ekici

ağır başlı,Sessiz
ve süslüydü, Fırat.
Ait olduğu yere gidiyordu,
belli.
durgun ve dalgındı..
Sanki arkalardan
bir şeyler kopuyordu.
Belki de
geri dönmemek üzere
Son gidişti bu.

Bana çok benziyorsun
dedim,
Fırat Kendi kendime
Değilse,
Bu durgunluğun,
Bu sessizliğin niye?
Sen ki
Dağları yaransın
Okyanuslara varansın

Şimdi neden bu kadar
dalgınsın
bu kadar mağdur
Bu kadar perişan,
Bir bilge olsan,
sabrın
Ancak bu kadar olur..
Sen de benim gibi
Issızsın Fırat
Bilmem katılır mısın....