Fırat Şiiri - Şirkan Hatay

Sakarya’ya destan yazılır da sana yazılmaz mı Fırat?
Sen ki; kaynağın cennettendir! Suyunsa Ab-ı Hayat!

Mezapotamya insanlığın beşiğidir taa İbrahim Atadan
Masal gibi salına salına akıyorsun Adem babadan!

İnsanlığın ilk medeniyetleri, suyunla burada yeşermiş!
Bereketinle Babil asmları, cennet misali yükselmiş!

Hayat vermişsin geçtiğin topraklara, Tunceli’den Bağdat’a!
Cömertliğin, Diyarbekir’den Basra’ya efsanedir adeta!

Bir hüzün seziyorum, bir kırgınlık görüyorum sende!
Sende bir hal var Fırat! Açıkçası bu aralar bende de!

Durgun ve düşünceli akıyorsun! Başın neden dumanlı?
Hangi cani ruh suyunu bulandırıyor Fırat, hangi eli kanlı?

Üzülme sen Fırat! Üzerine oynanan oyunu biliyor her vicdanlı!
Sabırlı ol sen! Suyunu berraklaştıracak elbet bir yağız delikanlı!

Kaç defa şahit oldun sen, Hakla Batıl mücadelesine!
Az mı Dicle aktı gözyaşların Hak dostlarının her birine!

Hatırlıyor musun Eyyüb Peygameri, Allah’ın sabırlı kulunu?
Aktif sabırla bozmuştu İblisin bölgede oynadığı büyük oyunu!

Çekmişti belaların tümünü kendisine, siper etmişti bedenini!
Hastalık sarmıştı her yanını, kurtlar yuva edinmişti gövdesini!

Kımıldatamaz olunca elini ayağını, hatta oynatamayınca dilini!
Ruhu imdat çığlıkları atmış, sessiz sessiz yalvartmıştı yüreğini!

Rabbim bana zarar dokundu ve sen Erhamürrahiminsin! Gör beni!
Sen mazlumların sahibisin! Ayağa kalkmak istiyorum nolur duy beni!

Allah’ın inayetiyle ayağının altından pırıl pırıl su fışkırmadı mı?
Rabbim dileyince İsmail’in topuğundan zemzemi akıtmadı mı?

Halkını terörle köleleştirmemiş miydi Firavun’un atası Nemrut?
İnsanlığın en sefil suçunu arsızca işlemiyor muydu kavm-i Lut?

Karşılarına cesurca dikilmemiş miydi atamız İbrahim, Fırat?
Ne susuyorsun? İbrahim nebinin ateşe nasıl atıldığını bi anlat!

Hakkı haykırınca, şiddetle, ateşle susturulmak istenmemiş miydi?
Özgürlüğü, kardeşliği yanma pahasına savunan söyle kim idi?

İbrahim ateşe atılınca biliyorum Fırat,onun yerine sen yandın!
Rabbim dilemezse ateş te yakmaz, su da akmaz Fırat! Sen ne sandın?

O günden bugüne havzanda insanlık namına ne değişti bir düşün!
İbrahimler cennet ardından koşarken, Nemrutlarsa olmaz bir Düş'ün!

Milletler nehirler gibidir! Kimisi etrafına hayat verir!
Kimisi de bulanık akar Fırat! Ve de çer çöp biriktirir!

Nemrut kandan, irinden ve göz yaşından besleniyordu!
Çoluk çocuk demeden, yavruları, bebekleri öldürüyordu!

Mazlumun ahı Arşı titretir Fırat! Ama kendisi bilmiyordu!
Bir sinekle o kanlı zalimi yere sererek ibret veriyordu!

Çok mu sandın Fırat, Allah’ın kudretinden beklenemez mi?
Çölde bitirdiği bir gülle, bütün çölü gül bahçesine çeviremez mi?

Çevirir Fırat! Hem de kış ortasında yazlar yaratır kudreti!
Bir yiğitle bitirmeye kadirdir bu hainlikten beslenen illeti!

Zaman geçmiş, şartlar değişmiş diye değişir mi Nemrut’un torunları?
Hakkı tutup kaldırmak için ateşten korkar mı İbrahim’in yavruları?

Hak ayağa kalkacak! Değişecek inan maküs talihimiz!
İnsanlık MİLLET olacak Fırat! İmamlarıysa yine biz!