Tedirginim geceden, ya yıldızlarını üstüme salarsa.
Umutsuzum denizden, ya fırtınaya düşürürse beni.
Tedbirim yok rüzgâra karşı, ya savurursa yaprak misali,
Her yerde bir düşmanım var, her yerde bir karanlık gizli.
Kim ışığımı saklıyor ki bu firari yüreğimden, kim?
Kim şarkılarımın sesini bozuyor sessizliğe doğru?
Efkârı geceden dağılmamış sonbahardayım şimdi,
Kaç damla gözyaşıyla biter bilmem bu yolculuğun sonu.
Bırak sende kaybolayım, sende tükeneyim ey çağlayanım.
Sende bulsun anlamını, büyüttüğüm sonra yitirdiğim kelimeler.
Terk edilmişliğin pençesinden kurtar ki bahtiyar olsun yüreğim.
Öyle bir tut ki umutsuz düşlerimden, öyle bir al ki canımı,
Kıskansın ve hatta yıkılsın ardımdan gülen sinsi yüzler.
Kayıt Tarihi : 5.1.2012 10:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!